- wadzić się
- wadzić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'prowadzić kłótnie; spierać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wadzić się z sąsiadami, z rodziną. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wadzić się
Look at other dictionaries:
wadzić — ndk VIa, wadzićdzę, wadzićdzisz, wadź, wadzićdził 1. książk. «być przeszkodą, zawadą; przeszkadzać, zawadzać» Wadzić komuś swoją obecnością. Piesek nie wadził w mieszkaniu. Paweł spokojny, nie wadził nikomu. (Fredro) ◊ pot. Nie wadzi, nie… … Słownik języka polskiego
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego
waśnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić z kimś spór, kłótnię; wadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić się o spadek. Waśnić się w rodzinie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
waśnić — ndk VIa, waśnićnię, waśnićnisz, waśnićnij, waśnićnił, waśnićniony książk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę» Waśnić małżeństwo. waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się» Waśnić się z kimś o coś. Waśnili się między sobą … Słownik języka polskiego
wadzenie — ↨ wadzenie się n I rzecz. od wadzić (się) … Słownik języka polskiego
